Wood's Lamponderzoek: een uitgebreide gids voor de diagnose van huidziekten
De lamp van Woodonderzoek is een niet-invasieve, gemakkelijke, snelle en praktische methode voor het opsporen van huidziekten. Het maakt gebruik van specifieke golflengten van licht om verschillende fluorescerende reacties in huidlaesies te veroorzaken, wat helpt bij het identificeren van aandoeningen die moeilijk met het blote oog te diagnosticeren zijn. Deze techniek is een waardevol aanvullend instrument in de dermatologische diagnostiek. Deze consensus gaat dieper in op de kenmerken van de Wood's lamp van verschillende veelvoorkomende pigmentaire en infectieuze dermatosen, en biedt diagnostische en differentiële diagnostische richtlijnen.
Basisprincipe van Wood's Lamp
De Wood's lamp gebruikt een hogedrukkwiklamp als emissiebron en produceert licht met golflengten van 320-400 nm (piek bij 365 nm). Dit ultraviolette licht wordt, wanneer het op de huid wordt gericht, verstrooid of gereflecteerd door de epidermis, terwijl pigmentvoorlopers, hun metabolieten, elastische vezels en collageenvezels in de huid een duidelijke autofluorescentie kunnen uitstralen. Bijgevolg produceren verschillende weefsels en pathologische veranderingen verschillende fluorescentiekleuren. Voor optimaal onderzoek moet de kamer volledig donker zijn en moet de lamp op 10-30 cm afstand van de laesies worden gehouden.
Kenmerken van pigmentstoornissen onder de lamp van Wood
Melanine heeft een hoog vermogen om ultraviolet en zichtbaar licht te absorberen. Wanneer het lamplicht van Wood op de melaninerijke epidermis wordt gericht, wordt het grotendeels geabsorbeerd, terwijl het wordt verstrooid en gereflecteerd door de aangrenzende huid met een tekort aan melanine, waardoor een duidelijke afbakening ontstaat. Wood's lamponderzoek benadrukt het contrast tussen gebieden met verhoogde of verminderde pigmentatie en een normale huid. Bij gehypopigmenteerde of gedepigmenteerde laesies resulteert de afwezigheid van melanocyten of melaninekorrels in fluorescentie afkomstig van huidcollageen, die verschijnt als heldere blauwwitte vlekken met scherpe randen. Bij hypergepigmenteerde laesies absorberen melaninerijke gebieden meer licht, waardoor ze zwart lijken. Met name is het epidermale pigment beter zichtbaar onder de lamp van Wood vanwege de oppervlakkige locatie en minder interferenties, terwijl het dermale pigment minder uitgesproken of onveranderd is omdat de omringende autofluorescentie van collageen het contrast vermindert.
Wood's Lamp Kenmerken van hypopigmenteerde ziekten
1. Vitiligo: Helderwitte fluorescentie met duidelijke randen.
2. Tubereuze sclerose: Karakteristieke essenbladvlekken.
3. Ito hypomelanose: Wervelende of streperige patronen.
4. Naevus-anemie: Fluorescentie niet zichtbaar.
5. Achromische naevus: Grijsachtig wit onder de lamp van Wood.
(1)Vitiligo: Onder de lamp van Wood vertonen vitiligo-laesies karakteristieke heldere blauwwitte vlekken met duidelijke randen. De histopathologie van vitiligo onthult een vermindering of afwezigheid van melanocyten en melaninekorrels, waardoor de fluorescentie afkomstig is van huidcollageen, wat resulteert in heldere blauwwitte vlekken die sterk contrasteren met de omringende huid. Dit kenmerk is bijzonder waardevol voor een vroege diagnose en differentiatie, vooral bij patiënten met een lichte huid of zwakke laesies. Wood's lamp kan ook worden gebruikt voor uitgebreide screening en onderzoek van de huid, waarbij vaak onopgemerkte laesies worden opgespoord.
(2)Halo Nevus: Halo-naevus heeft een centrale gepigmenteerde naevus (meestal een intradermale naevus) omgeven door een gedepigmenteerde halo. Vroege halo-naevus presenteert zich als een lichter huidgebied rond de naevus, maar onder de lamp van Wood ziet de gedepigmenteerde halo er blauwwit uit, duidelijk afgebakend van de centrale naevus en de aangrenzende normale huid.
(3) Achromische naevus: Presenteert zich bij de geboorte of kort daarna als gelokaliseerde hypopigmentatievlekken. Onder de lamp van Wood ziet de achromische naevus er lichtblauw-wit uit, verschillend van het heldere blauw-wit van vitiligo, wat een differentiële diagnose vergemakkelijkt.
Wood's Lamp Kenmerken van hypergepigmenteerde ziekten
(1)Sproeten: Door de verhoogde melanine in keratinocyten lijken sproeten onder de lamp van Wood donkerder als verspreide zwarte vlekken, wat duidelijk contrasteert met de normale huid. Wood's lamp verbetert de zichtbaarheid van sproeten in vergelijking met natuurlijk licht, waardoor laesies zichtbaar worden die niet zichtbaar zijn in natuurlijk licht of die vervagen in de winter.
(2)Café-au-lait Macules: Verhoogde epidermale melanocyten zorgen ervoor dat café-au-lait macules verschijnen als goed gedefinieerde zwartbruine vlekken onder de lamp van Wood, die scherp contrasteren met de omringende huid.
(3)Ota Nevus: Soortgelijke histopathologie als Mongoolse vlekken, met melanocyten verspreid in dermale collageenvezels, maar oppervlakkiger. De laesies zien er diep blauwbruin uit en contrasteren duidelijk met de normale huid.
(4)Zygomatische blauwbruine macules: Aanwezig als grijsbruine, grijsblauwe of diepbruine ronde of ovale vlekken op het jukbeengebied, symmetrisch verdeeld. Onder de lamp van Wood zien deze laesies er blauwzwart uit, wat duidelijk contrasteert met de normale huid.
(5)Melasma: Onder de lamp van Wood verschijnt melasma als blauwzwarte vlekken met duidelijke randen. Sánchez et al. meldde dat hij de lamp van Wood gebruikte om melasma te classificeren. Epidermale melasma wordt donkerder onder de lamp van Wood in vergelijking met zichtbaar licht; dermale melasma ziet er bleekblauw uit onder natuurlijk licht en wordt niet donkerder onder de lamp van Wood. Deze classificatie helpt bij het bepalen van de behandeling en prognose, waarbij epidermale melasma beter reageert op bleekmiddelen en andere plaatselijke behandelingen. Wood's lamp dient als een effectieve methode voor het monitoren van de behandeling en prognose.
Wood's Lamp Kenmerken van infectieuze huidziekten
Bepaalde ziekteverwekkers fluoresceren onder de lamp van Wood, wat helpt bij het diagnosticeren van infectieziekten.
(1)Pityriasis Versicolor: Veroorzaakt door Malassezia-gist, die verschijnt als geelgroene of gele fluorescentie onder de lamp van Wood.
(2)Tinea-capitis: De eerste toepassing van Wood's lamp in de dermatologie. Veroorzaakt door verschillende dermatofyten, met fluorescentiekenmerken vermeld in Tabel 2
Tabel 2. Wood's Lampfluorescentiekenmerken van Tinea-capitis
| Pathogeen | Fluorescentie kleur |
| Microsporum audouinii | Blauw groen |
| Microsporum canis | Blauw groen |
| Microsporum ferrugineum | Blauw groen |
| Microsporum distortum | Blauw groen |
| Microsporum gips | Donker geel |
| Trichophyton schoenleinii | Donkerblauw |
| Trichophyton violaceum | Geen fluorescentie |
| Trichophyton tonsurans | Geen fluorescentie |
| Trichophyton verrucosum | Geen fluorescentie |
(3)Tinea Cruris: Schimmelinfectie van de lies, het perineum, het perianale gebied en de billen, veroorzaakt door Trichophyton rubrum, Epidermophyton floccosum, enz. De meeste vertonen duidelijke ringachtige blauwzwarte vlekken onder de lamp van Wood, zonder fluorescentie.
(4)Malassezia-folliculitis: Veroorzaakt door Malassezia en treft jonge volwassenen, voornamelijk op de borst en rug. Typische laesies zijn inflammatoire folliculaire papels of puisten, 2-4 mm in diameter, dicht of dun verdeeld. Blauwzwarte vlekken, waarvan sommige blauwwitte, puntige fluorescentie vertonen, helpen bij de differentiële diagnose.
Bacteriële infectieuze huidziekten
(1)Erythrasma: Veroorzaakt door Corynebacterium minutissimum, die zich presenteert als koraalrode fluorescentie onder de lamp van Wood, waardoor deze zich onderscheidt van tinea cruris.
(2)Trichomycose Axillaris: Veroorzaakt door Corynebacterium, die oksel- en schaamhaar infecteert, en verschijnt als helder blauw-witte fluorescentie onder de lamp van Wood.
(3)Pseudomonas-infecties: Vroegtijdige detectie van Pseudomonas-infecties, vooral bij brandwonden, is mogelijk met de lamp van Wood. Ziekteverwekkers produceren pyoverdine, zichtbaar als groene fluorescentie. Fluorescentie duidt op een mogelijke infectie, die onmiddellijke behandeling vereist.
(4)Acne: Veroorzaakt door Propionibacterium acnes, die coproporfyrine produceert, zichtbaar als oranjerode fluorescentie onder de lamp van Wood. Fluorescentie correleert met de dichtheid van P. acnes. Ernstige acne met knobbeltjes, cysten en littekens vertoont minder of geen fluorescentie.
